Music by Gorooh-e Dastan and Homayoun Shajarian. Composer, Said
Farajpoory. On a poem by Siavash Kasraie: Siavash Kasraie (also spelled
as Siavash Kasrai, Persian: سياوش كسرايي ) (February 25, 1927, Isfahan -
February 8, 1996, Vienna) was an Iranian poet.
http://gmahdavi.persiangig.com/audioA...
Kasraie
graduated from Tehran University, Faculty of Law. A native of Isfahan,
his first collection of poetry was published in 1957. His second book,
Arash the Archer (1959), brought him immediate fame. This epic
narrative, based on ancient Persian myth, depicts Arash's heroic
sacrifice to liberate his country from foreign domination.
In
his historical stories, Kasraie demonstrates a clear sense of
class-consciousness. Kasraie's basic impulse was lyric, rather than
epic.
He reflects his individual personality in his poems. He
has composed many revolutionary poems, of which some have served as
anthem for political parties.
Siavash Kasrai
بخشهایی که درون کروشه قرار گرفتهاند، اجرا نشدهاند.
وطن! وطن! نظر فکن به من که من
به هر کجا، غریبوار که زیر آسمان دیگری غنودهام (=خوابیدهام)
همیشه با تو بودهام همیشه با تو بودهام
اگر که حال پرسیام تو نیک میشناسیام
من از درون قصهها و غصهها برآمدم
[حکایت هزار شاه با گدا
حدیث عشق ناتمام آن شبان به دختر سیاه چشم کدخدا
ز پشت دود کشتهای سوخته درون کومه های سیاه
ز پیش شعلههای کورهها و کارگاه
تنم ز رنج، عطر و بو گرفته است
رخم به سیلی زمانه خو گرفته است
اگر چه در نگاه اعتنای کس نبودهام
یکی ز چهرههای بیشمار تودهام]
چه غمگنانه سالها که بالها زدم به روی بحر بیکنارهات
که در خروش آمدی به جنب و جوش آمدی
به اوج رفت موجهای تو
که یاد باد اوجهای تو
[در آن میان که جز خطر نبود
مرا به تختهپارهها نظر نبود
نبودم از کسان که رنگ و آب دل ربودشان
به گودهای هول
بسی صدف گشودهام
گهر ز کام مرگ در ربودهام
بدان امید تا که تو دهان و دست را رها کنی
دری ز عشق بر بهشت این زمین دل فسرده واکنی
به بند ماندهام شکنجه دیدهام
سپیده هر سپیده جان سپردهام
هزار تهمت و دروغ و ناروا شنودهام
اگر تو پوششی پلید یافتی
ستایش من از پلید پیرهن نبود
نه جامه، جان پاک انقلاب را ستودهام]
کنون اگر که خنجری میان کتف خستهام
اگر که ایستادهام و یا ز پا فتادهام
برای تو، به راه تو شکستهام
[اگر میان سنگهای آسیا چو دانههای سودهام
ولی هنوز گندمم غذا و قوت مردمم
همانم آن یگانهای که بودهام]
سپاه عشق در پی است شرار و شور کار ساز با وی است
دریچههای قلب باز کن سرود شب شکاف آن ز چار سوی این جهان
کنون به گوش میرسد من این سرود ناشنیده را به خون خود سرودهام
[نبود و بود برزگر را چه باک اگر برآید از زمین
هر آنچ او به سالیان فشانده یا نشانده است]
وطن! وطن! تو سبز جاودان بمان که من
پرندهای مهاجرم که از فراز باغ با صفای تو
به دوردست مه گرفته پر گشودهام
Thanks to: Merdad Javadi for puting the complete Persian version of the poem in
http://www.semital.com/song/35933.htm
Here is Siavash Kasrai's poem "Sabz-e Javedan" (Eternal Green) in English, translated by Farid Bozorgmehr
Oh motherland, motherland
look at me that I have always been with you
even if I have been sleeping under the skies of some strange land.
I have always been with you, I have always been with you, I have always been with you.
If you want to know how I am! You know me well,
I have come out of the heart of pains and tales! How sadly I spread my wing
for years and flew over your endless seas which now are roaringly, rising up and erupting.
Your waves have reached to the top so your heights may remain in memories.
Your waves have reached to the top so your heights may remain in memories.
Now, that there is a dagger planted between my tired shoulders, either I have fallen or I am still standing, it is all because of you and your memories. I am broken on your path and for you.
Now, the army of love is on the march. And It caries with it the fire and jubilation of rebuilding and prosperity
Now open the windows of your heart since the night-breaking songs of it could be heard in all corners of this world. And I have written these unheard songs with my own blood, my very own blood.
Motherland, Motherland, Motherland, you remain green for ever, you remain green for ever.
Motherland, Motherland, Motherland, Motherland you remain green for ever, you remain green for ever.
Because I am only like a migrant bird who is flying over your splendid garden and fades into an uncertain far far away skies
Motherland, Motherland, Motherland, you remain green for ever, you remain green for ever.